Hai unha fermosa palabra no noso idioma que é ronsel. O ronsel é o rastro de escuma que deixan sobre as augas as embarcacións cando navegan. Esta palabra foi adquirindo outras connotacións: ronsel, en senso figurado, pódese usar no noso dioma como sinónimo de pegada, rastro, vestixio...
Esta frase sintetiza a idea do pasado coa idea de proxección cara o futuro.E penso que un ronsel de futuro , representa acaidamente esas dúas visións de donde me atopo: entre o pasado e o futuro.
O lema ronsel de futuro sérvenos para definir a idea que temos sobre o papel que os museos deben cumprir no seo da sociedade que contribuiu a crealos e que os sostén. Por un lado temos a obriga de garantir a conservación e a exposición dos vestixios do pasado que aquí se foron reunindo co traballo, o esforzo e a contribución da varias xeracións. Por outra banda debemos ser institucións asentadas no presente e cunha idea de futuro sin descuidar a nosa proxección social, temoas que ter sobre todo en conta o noso traballo de cara a sociedade. Temos que devolver á sociedade o legado que a mesam sociedade nos transmitiu e poñelo nun lugar visible.
Para representar o pasado e ao mesmo tempo ter unha visión de futuro, debemos ser capaces de abrir as portas dos Museos da Rede, e facer deles lugares de participación que reflictan as inquedanzas do conxunto da sociedade, que ofreza alternativas culturais a a un tempo sexa quen de recoller as propostas dos sectores culturais máis dinámicos.
Se queremos facer Museos para a xente temos que asentar nos piares do pasado, no noso rico patrimonio histórico artístico, na nosa historia, as nosas propostas de futuro. Se queremos ser unha institución viva debemos facer un museo para as persoas, debemos coidar o lado humano do museo para que este non se converta nun mausoleo, nun conxunto de pezas inertes.
A creación da Rede que xestiono debe facilitar sen dúbida unha mellor tutela do noso patrimonio.Museos adaptados ós tempos , asumindo que vivimos nunha sociedade tecnolóxica, da que se deben aproveitar a inmensas posibilidades que os continuos avances xeneran pero sen esquecer que estas institucións deben manter os pés na terra e estar fondamente arraigados no ámbito territorial no que se orixinaron.Uns museos que deben converterse nunha referencia cultura de primeira orde nas comarcas nas que se asentan. Trataremos de poñer todos os medios posibles para acadar ese obxectivo.
Esta frase sintetiza a idea do pasado coa idea de proxección cara o futuro.E penso que un ronsel de futuro , representa acaidamente esas dúas visións de donde me atopo: entre o pasado e o futuro.
O lema ronsel de futuro sérvenos para definir a idea que temos sobre o papel que os museos deben cumprir no seo da sociedade que contribuiu a crealos e que os sostén. Por un lado temos a obriga de garantir a conservación e a exposición dos vestixios do pasado que aquí se foron reunindo co traballo, o esforzo e a contribución da varias xeracións. Por outra banda debemos ser institucións asentadas no presente e cunha idea de futuro sin descuidar a nosa proxección social, temoas que ter sobre todo en conta o noso traballo de cara a sociedade. Temos que devolver á sociedade o legado que a mesam sociedade nos transmitiu e poñelo nun lugar visible.
Para representar o pasado e ao mesmo tempo ter unha visión de futuro, debemos ser capaces de abrir as portas dos Museos da Rede, e facer deles lugares de participación que reflictan as inquedanzas do conxunto da sociedade, que ofreza alternativas culturais a a un tempo sexa quen de recoller as propostas dos sectores culturais máis dinámicos.
Se queremos facer Museos para a xente temos que asentar nos piares do pasado, no noso rico patrimonio histórico artístico, na nosa historia, as nosas propostas de futuro. Se queremos ser unha institución viva debemos facer un museo para as persoas, debemos coidar o lado humano do museo para que este non se converta nun mausoleo, nun conxunto de pezas inertes.
A creación da Rede que xestiono debe facilitar sen dúbida unha mellor tutela do noso patrimonio.Museos adaptados ós tempos , asumindo que vivimos nunha sociedade tecnolóxica, da que se deben aproveitar a inmensas posibilidades que os continuos avances xeneran pero sen esquecer que estas institucións deben manter os pés na terra e estar fondamente arraigados no ámbito territorial no que se orixinaron.Uns museos que deben converterse nunha referencia cultura de primeira orde nas comarcas nas que se asentan. Trataremos de poñer todos os medios posibles para acadar ese obxectivo.
Comentarios
Publicar un comentario